25 Тие одговорија: „Ни го спаси животот! Ние сме му благодарни на нашиот господар, зашто можеме да бидеме фараонови робови.”
26 Така Јосиф го постави земјоделскиот закон во Египет, што важи и денес: петината му припаѓа на фараонот; исклучувајќи ја само земјата на свештениците, што не му припаѓаше на фараонот.
27 Израел живееше во Египетската Земја, во Гесенскиот Крај; во него добија сопственост; беа плодни и се намножија многу.
28 Јаков поживеа седумнаесет години во Египетската Земја. А должината на Јакововиот живот достигна сто четириесет и седум години.
29 Кога му наближи на Израела времето да умре, го повика сина си Јосифа и му рече: „Ако најдов милост во твоите очи, стави ја раката под моето бедро, за да пројавиш милост и правда кон мене: Не ме погребувај во Египет!
30 За да легнам долу, со своите татковци, пренеси ме од Египет горе и погреби ме во нивната гробница!” А тој рече: „Ќе сторам според твоите зборови.”
31 И му рече: „Заколни ми се!” И тој му се заколна. Тогаш Израел се поклони длабоко врз перницата на постелата.