49 Заин. Помни словото към раба си На което си ме направил да уповая.
50 Това е моето утешение в скърбта ми, че твоето слово ме оживи.
51 Гордивите ми се подсмиваха много; Но аз не се уклоних от твоя закон.
52 Поменах, Господи, твоите от старо време съдби, И утеших се.
53 Ужас ме обзе по причина на нечестивите Които оставят твоя закон.
54 Твоите повеления ми станаха песен В дома на странството ми.
55 Нощя поменах, Господи, името и, И упазих закона ти.