3 و تیرکهای اتاقهایت را بر آبها می‌نهی.تو ابرها را ارابۀ خویش می‌سازی،و سوار بر بالهای باد می‌روی!
4 تو بادها را فرستادگان خویش می‌گردانی،و شعله‌های آتش را خادمان خویش می‌سازی.
5 تو اساس زمین را بر پایه‌های آن استوار ساختی،تا جنبش نخورد، تا ابدالآباد.
6 تو آن را به آبهای ژرف همچون ردا پوشانیدی،و آبها بر فراز کوهها ایستادند.
7 اما از عتاب تو گریختند،و از صدای رعد تو پا به فرار گذاشتند!
8 بر فراز کوهها برآمدند و به دره‌ها سرازیر شدند،به جایی که تو برایشان مقرر کردی.
9 حدّی برای آنها قرار دادی که از آن نگذرند،و دیگر بار زمین را نپوشانند!