1 ای خدای حق‌ستانم،آنگاه که می‌خوانم، اجابتم فرما.در تنگی فراخی‌ام بخشیدی،فیضم ببخشا، و دعایم بشنو. سِلاه
2 تا چند، ای آدمیزادگان، عزّت من ذلّت خواهد بود؟تا چند بطالت را دوست داشته در پی دروغ خواهید رفت؟ سِلاه
3 بدانید که خداوند سرسپردگان را برای خود جدا کرده استو چون او را بخوانم، خداوند خواهد شنید.
4 خشمگین باشید اما گناه مکنید؛در دلتان بر بسترهای خویش بیندیشید و خاموش باشید. سِلاه
5 قربانیهای شایسته تقدیم کنید،و بر خداوند توکل بدارید.
6 بسیاری می‌گویند: «کیست که بر ما احسان کند؟»خداوندا، نور روی خود را بر ما تابان ساز!
7 تو شادمانی در دل من نهاده‌ای،بیش از هنگامی که غَله و شراب تازۀ ایشان فراوان گشت.
8 به سلامتی آرمیده و به خواب هم می‌رومزیرا تو تنها ای خداوند مرا در امنیت ساکن می‌سازی.