1 چه نیکوست خداوند را ستودن،و در وصف نام تو، ای متعال، سراییدن؛
2 بامدادان محبت تو را اعلام کردن،و شامگاهان وفاداری تو را،
3 با نوای بربطِ ده‌تارو نغمۀ چنگ.
4 زیرا که تو ای خداوند، مرا به کارهایت شادمان ساخته‌ای؛پس در وصف اعمال دستهای تو شادمانه می‌سرایم.
5 اعمال تو ای خداوند چه عظیم است،و اندیشه‌هایت چه ژرف!
6 مرد وحشی نمی‌داندو نادان این را درنمی‌یابد
7 که هرچند شریران چون علف برویندو بدکاران جملگی بشکفند،برای این است که تا به ابد هلاک گردند؛
8 اما تو ای خداوند، تا به ابد متعال هستی!
9 زیرا که دشمنانت، ای خداوند،آری دشمنانت، به‌یقین نابود خواهند شد،و بدکاران جملگی پراکنده خواهند گشت.
10 اما تو شاخ مرا همچون شاخ گاو وحشی برافراشته‌ای،و روغن تازه بر من فرو ریخته‌ای.
11 دیدگانم شکست دشمنانم را دیده است،و گوشهایم خبر سقوط مخالفانِ شریرم را شنیده است.
12 پارسا چون درخت خرما خواهد شکفت،و همچون سرو آزاد لبنان نمو خواهد کرد؛
13 آنان که در خانۀ خداوند غرس شده‌اند،در صحنهای خدای ما خواهند شکفت.
14 در پیری نیز میوه خواهند آوردو تر و تازه و سبز خواهند بود،
15 تا اعلام کنند که خداوند راست است؛او صخرۀ من است و در او ذره‌ای بی‌انصافی نیست.