1 خداوندا، جان خود را به سوی تو برمی‌افرازم؛
2 ای خدای من، بر تو توکل می‌دارم؛مگذار سرافکنده شوم،و دشمنانم بر من فخر کنند.
3 آری، کسی که برای تو انتظار بکشدهرگز سرافکنده نخواهد شد؛کسانی سرافکنده خواهند شدکه بی‌سبب خیانت می‌ورزند.
4 خداوندا، راههای خویش را بر من بنما،و طریقهای خود را به من بیاموز!
5 مرا در راستی خود سالک گردان و مرا بیاموز،زیرا که تو خدای نجات من هستی؛همۀ روز، منتظر تو هستم!
6 خداوندا، رحمت و محبت خود را به یاد آر،زیرا که آنها از ازل بوده است.
7 گناهان جوانی‌ام را به یاد میاور،و نه نافرمانیهایم را!بر حسب محبت خود مرا یاد کن،به‌خاطر نیکویی خود، ای خداوند.
8 خداوند نیکو و راست است؛از این رو، راه را بر گمراهان می‌نماید.
9 او فروتنان را در طریق عدالت سالک می‌گرداند،و راه خویش را به افتادگان می‌آموزد.
10 همۀ راههای خداوند محبت و وفا است،برای آنان که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند.
11 خداوندا، به‌خاطر نام خود تقصیر مرا بیامرز،زیرا که بزرگ است!
12 کیست آن که از خداوند بترسد؟خداوند راه برگزیدۀ خویش را بر او خواهد نمود.
13 جان او در نیکویی به سر خواهد برد،و نسل او وارث زمین خواهند شد.
14 محرم اسرار خداوند، ترسندگان اویند؛او عهد خویش را بدیشان می‌نماید.
15 چشمان من همواره بر خداوند است،زیرا اوست که پاهای مرا از دام می‌رهاند.
16 به من روی کن و مرا فیض ببخشا،زیرا که بی‌کس و ستمدیده‌ام.
17 تنگیهای دل من بسیار گشته؛مرا از مشقتهایم برهان.
18 ستمدیدگی و رنج مرا ببین،و همۀ گناهانم را بیامرز.
19 بر دشمنانم بنگر که چه بسیار گشته‌اندو چه خشونتگرانه بر من کینه می‌ورزند.
20 جانم را حفظ کن و مرا رهایی ده!مگذار سرافکنده شوم،زیرا که در تو پناه جُسته‌ام!
21 باشد که صداقت و درستی، مرا پاس دارند،زیرا که منتظر تو هستم!
22 خدایا، اسرائیل را از همۀ تنگیهایش فدیه کن.