1 خداوند، بزرگ استو بسیار درخورِ ستایش؛در شهر خدای ما،در کوه مقدس خویش.
2 کوه صَهیون،زیبا در بلندایش،شادمانی تمامی جهان است.همچون بلندترین ارتفاعات صفون است،آن شهر پادشاهِ بزرگ!
3 خدا در دژهای آن است،او خود را چون قلعۀ بلند شناسانیده.
4 هان پادشاهان به هم پیوستندو با هم پیش آمدند؛
5 اما چون آن را دیدند، مبهوت گشتند،و هراسان گریختند!
6 لرزه بر ایشان مستولی شد،و درد شدید همچون زنی که میزاید.
7 تو کشتیهای تَرشیش رابه باد شرقی در هم شکستی.
8 چنانکه شنیده بودیم، به چشم خود دیدیم،در شهر خداوندِ لشکرها؛در شهر خدای ما،که خدا تا به ابد استوارش خواهد ساخت. سِلاه
9 خدایا، در اندرون معبد تودر محبتت تأمل میکنیم.
10 ستایش تو، خدایا، همچون آوازۀ نامت،تا به کرانهای زمین میرسد؛و دست راستت آکنده از عدالت است.
11 کوه صَهیون شادمان باشدو شهرهای یهودا مسرور گردنداز داوریهای تو.
12 صَهیون را طواف کنید و گرداگردش گام زنید!بُرجهایش را بشمارید.
13 سنگرهایش را ملاحظه کنید،و در دژهایش تأمل نمایید،تا برای نسل آینده بازگویید!
14 زیرا این است خدا، خدای ما، تا ابدالآباد،او ما را تا به مرگ رهبری خواهد کرد.