1 خداوند را سپاس گویید و نام او را بخوانید!ملتها را از کرده‌های او باخبر سازید!
2 او را بسرایید و برایش سرود ستایش بخوانید!همۀ کارهای شگفتش را بازگویید!
3 در نام قدوس او فخر کنید؛دل جویندگان خداوند شادمان گردد!
4 خداوند و قوّت او را بطلبید؛پیوسته جویای روی او باشید!
5 عجایبی را که به عمل آورده است، یاد بدارید،آیات او و داوریهای دهانش را.
6 ای نسلِ خادم او ابراهیم،ای پسرانِ یعقوب، که برگزیدۀ اویید.
7 اوست یهوه خدای ما!داوریهای او در تمام جهان است!
8 عهد خود را تا ابد یاد می‌دارد،کلامی را که امر فرموده است، تا هزاران پشت؛
9 عهدی را که با ابراهیم بست،و سوگند خود را به اسحاق!
10 آن را چون فریضه‌ای برای یعقوب استوار فرمود،و چون عهدی جاودان برای اسرائیل.
11 گفت: «به تو سرزمین کنعان را خواهم بخشید،تا قلمروی میراث شما شود.»
12 آنگاه که شمارشان اندک بودو انگشت‌شمار بودند و در آنجا غریب؛
13 آنگاه که از قومی به قوم دیگر آواره بودند،و از مملکتی به ملت دیگر،
14 نگذاشت کسی بر ایشان ظلم روا دارد،بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ کرده، گفت:
15 «دست خود را بر مسیحان من دراز مکنید،و انبیای مرا آزار مرسانید!»
16 او قحطی را بر زمین فرا خواندو تمامی ذخیرۀ نان را از میان برد؛
17 و مردی را پیشاپیش ایشان فرستاد،یوسف را، که به غلامی فروخته شد.
18 پاهای او را به غُل و زنجیر زخمی کردند،و گردنش در حلقۀ آهنین بسته شد؛
19 تا زمانی که سخن او واقع گردید،و کلام خداوند درستی او را ثابت کرد.
20 پادشاه فرستاد و رهایش کرد؛حاکم ملتها آزادش ساخت.
21 او را بر خانۀ خویش سرور ساخت،و حاکم بر تمامی دارایی‌اش؛
22 تا به ارادۀ خود بزرگان وی را در بند نهدو مشایخِ وی را حکمت آموزد.
23 آنگاه اسرائیل به مصر درآمد،و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.
24 او قوم خویش را بسیار بارور ساخت،و ایشان را از خصمانشان نیرومندتر گردانید؛
25 لیکن دل آنان را برگردانید تا از قوم او نفرت کنند،و با خادمانش به نیرنگ رفتار نمایند.
26 او خادم خویش موسی را فرستاد،و هارون را، که برگزیده بود.
27 آنان آیات او را در میان ایشان به ظهور آوردند،و عجایب او را در زمین حام.
28 او تاریکی فرستاد و ظلمت پدید آمد؛زیرا با کلام او مخالفت ورزیدند.
29 آبهایشان را به خون بدل ساخت،و ماهیان ایشان را میرانید.
30 سرزمینشان از قورباغه پُر شد،حتی خوابگاه شاهانشان.
31 او سخن گفت و انبوه مگسها پدید آمد،و پشه‌ها در همۀ حدود ایشان.
32 به عوض باران، بدیشان تگرگ داد،با برق آذرخش در تمامی سرزمینشان؛
33 درختان تاک و انجیر ایشان را زدو درختان قلمروی ایشان را شکست.
34 سخنی گفت، و انبوه ملخها آمدند،انواع ملخهای بی‌شمار!
35 همۀ نباتاتِ زمین ایشان را فرو بلعیدند،و محصول خاک ایشان را خوردند!
36 آنگاه همۀ نخست‌زادگان را در سرزمین ایشان زد،نوبر قوّت ایشان را.
37 او اسرائیل را با طلا و نقره بیرون آورد،و از قبایل ایشان هیچکس لغزش نخورد.
38 مصر از رفتن آنها شادمان بود،زیرا وحشتِ ایشان بر آن مستولی شده بود.
39 ابری برای پوشش گسترانید،و آتشی تا شب‌هنگام روشنایی دهد.
40 تقاضا کردند، و برایشان بلدرچین فرستادو آنان را به نان آسمانی سیر گردانید.
41 صخره را بشکافت و آب برجهید،و چون نهری در زمین خشک روان گردید!
42 زیرا که کلام مقدس خویش را به یاد آوردو ابراهیم، خدمتگزار خود را.
43 او قوم خود را با شادمانی بیرون آورد،و برگزیدگان خویش را با بانگ شادی؛
44 سرزمینهای قومها را بدیشان بخشید،و ثمرۀ محنت ملتها را به میراث بردند،
45 تا فرایض او را نگاه دارند،و احکام شریعت او را به جا آورند.هَلِلویاه!