1 خداوند شبان من است؛محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.
2 در چراگاههای سرسبز مرا می‌خواباند؛نزد آبهای آرامبخش رهبری‌ام می‌کند.
3 جان مرا تازه می‌سازد،و به‌خاطر نام خویش،به راه‌های درست هدایتم می‌فرماید.
4 حتی اگر از تاریکترین وادی نیز بگذرم،از بدی نخواهم ترسید،زیرا تو با منی؛عصا و چوبدستی توقوّت قلبم می‌بخشند.
5 سفره‌ای برای من در برابر دیدگان دشمنانم می‌گسترانی!سَرَم را به روغن تدهین می‌کنیو پیاله‌ام را لبریز می‌سازی.
6 همانا نیکویی و محبت، تمام روزهای زندگی‌ام در پی من خواهد بود،و سالیان دراز در خانۀ خداوند ساکن خواهم بود.