مزمور 140 NMV

مرا از مردمان شریر رهایی ده

برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.

1 خداوندا، مرا از مردمان شریر رهایی ده،و از مردان خشونتکار محافظت فرما؛

2 از آنان که در دلهای خود شرارت را تدبیر می‌کنند،و هر روز جنگی برمی‌افروزند.

3 زبان خود را چون مار تیز می‌کنند،و زهر افعی زیر لبهایشان است. سِلاه

4 خداوندا، مرا از دست شریران نگاه دار،و از مردان خشونتکار محافظت فرما،که برای لغزانیدن پاهایم تدبیر کرده‌اند.

5 متکبران برایم دامی نهفته‌اند؛بندهای تورشان را گسترده‌اند،و بر سر راهم تله‌ها گذاشته‌اند. سِلاه

6 خداوندا، به تو می‌گویم که «تو خدای من هستی»؛ای خداوند، به فریاد التماسم گوش فرا ده.

7 ای یهوه، خداوندگار من، که قوّتِ نجات من هستی،تو سر مرا در روز جنگ محفوظ داشتی.

8 خداوندا، آرزوهای شریران را برآورده مساز؛مگذار در نقشه‌های شریرانۀ خود کامیاب شوند،مبادا سرافراز گردند. سِلاه

9 و اما سرهای آنان که مرا احاطه‌کرده‌اند،به خباثت لبهایشان پوشیده شود.

10 اخگرهای سوزان بر ایشان فرو افتد؛در آتش افکنده شوند،و در گودالهای پر از لجن بیفتند،و هرگز برنخیزند!

11 مگذار مرد بدگو در زمین استوار گردد،باشد که بلا به‌سرعت مرد خشونتکار را صید کند.

12 می‌دانم که خداوند ستمدیدگان را دادرسی خواهد کرد،و عدالت را برای نیازمندان به اجرا در خواهد آورد.

13 هر آینه پارسایان نام تو را خواهند ستود،و صالحان در حضور تو ساکن خواهند شد.