1 خداوندا، بر سرزمین خویش نظر لطف افکندی،و سعادت گذشته را به یعقوب بازگردانیدی!
2 تقصیر قوم خود را آمرزیدیو همۀ گناهانشان را پوشانیدی! سِلاه
3 تمامی غضب خویش را برگردانیدیو از حدت خشم خویش بازگشتی!
4 ای خدای نجات ما،ما را بازگردان،و غضبت را از ما برگیر!
5 آیا تا ابد بر ما خشم خواهی گرفت؟آیا خشم خود را نسل اندر نسل طول خواهی داد؟
6 آیا دیگر بار احیای‌مان نخواهی کردتا قومت در تو شادی کنند؟
7 خداوندا، محبت خویش را به ما بنما،و نجات خود را بر ما عنایت فرما!
8 باشد که آنچه خداْ یهوه خواهد گفت، بشنوم؛زیرا او به قوم خود، و به سرسپردگان خویش،سلامتی را ندا خواهد کرد؛اما مباد که به سوی جهالت بازگردند.
9 به‌یقین که نجات او به ترسندگانش نزدیک است،تا جلال در سرزمین ما ساکن شود.
10 محبت و وفاداری با هم ملاقات خواهند کرد؛عدالت و سلامتی یکدیگر را خواهند بوسید.
11 وفاداری از زمین خواهد رویید،و عدالت از آسمان خواهد نگریست.
12 آری، خداوند آنچه را نیکوست، عطا خواهد فرمود،و سرزمین ما حاصلخیز خواهد بود.
13 عدالت پیشاپیش وی خواهد رفتو راهی برای قدمهای او مهیا خواهد ساخت.