1 محبتهای خداوند را تا به ابد خواهم سرایید؛به دهان خویش امانت تو را به جمیع نسلها خواهم شناسانید.
2 زیرا گفتم که محبت تا به ابد بنا خواهد شد،و وفاداریِ خود را در آسمانها استوار خواهی ساخت!
3 گفتی که «با برگزیدۀ خود عهد بستهام،و برای خدمتگزار خویش داوود سوگند خوردهام که:
4 ”نسل تو را تا به ابد استوار خواهم ساختو تخت تو را در تمامی نسلها بنا خواهم کرد.“» سِلاه
5 خداوندا، باشد که آسمانها شگفتیهای تو را بستایند،و امانت تو را در جمع قُدْسیان.
6 زیرا کیست در آسمانها که با خداوند برابری تواند کرد؟و کیست در میان موجودات آسمانی که مانند خداوند باشد؟
7 خدا در شورای قُدْسیان بینهایت مَهیب است؛از او میباید ترسید، بیش از همۀ آنان که گرداگرد اویند.
8 ای یهوه، خدای لشکرها، کیست مانند تو؟خداوندا، تو نیرومندی و امانت تو احاطهات کرده است.
9 بر خروش دریا فرمان میرانی،و چون امواجش برخیزند، آنها را فرو مینشانی.
10 رَهَب را چون لاشهای فرو کوفتی،و به بازوی نیرومند خویش دشمنانت را پراکنده ساختی.
11 آسمان از آن توست و زمین نیز از آن تو.جهان را، و هر چه را که در آن است، تو بنیان نهادی.
12 شمال و جنوب را تو آفریدی؛تابور و حِرمون به نام تو بانگ شادی برمیآورند.
13 بازوی تو نیرومند است،دست تو تواناست،و دست راستت برافراشته.
14 عدل و انصاف اساس تخت توست،محبت و وفاداری پیش رویت میخرامند.
15 خوشا به حال آنان که آواز شادمانی را میشناسند،و در نور روی تو، ای خداوند، گام برمیدارند.
16 تمامی روز در نام تو وجد میکنند،و در عدالت تو سرافرازند.
17 زیرا که تو جلال و قوّت ایشانی،و به لطف خویش شاخ ما را برمیافرازی.
18 زیرا سپر ما از آنِ خداوند است،و پادشاه ما از آنِ قدوس اسرائیل.
19 زمانی در عالم رؤیا سخن گفتی،و به سرسپردگان خویش چنین فرمودی:«دلاوری را یاری رساندهام،و برگزیدهای از قوم را سرافراز ساختهام.
20 خدمتگزار خویش داوود را یافتهام،و او را به روغن مقدسِ خویش مسح کردهام.
21 دست من با او خواهد بود،و بازوی من او را نیرومند خواهد ساخت.
22 دشمن از او بهره نخواهد کشید،و ظالم بر او ستم نخواهد کرد.
23 خصمانش را از برابر او تار و مار خواهم کرد،و نفرتکنندگانش را از پا در خواهم آورد.
24 امانت و محبتِ من همراه او خواهد بود،و در نام من، شاخ او برافراشته خواهد شد.
25 دست او را بر دریا مسلط خواهم ساخت،دست راست او را بر نهرها.
26 او مرا ندا در داده، خواهد گفت: ”تو پدر من هستی،خدای من و صخرۀ نجاتم!“
27 من نیز او را فرزندِ ارشدِ خویش خواهم ساخت،رفیعترین در میان پادشاهان جهان.
28 محبت خود را به او تا به ابد پاس خواهم داشت،و عهد من با او پایدار خواهد بود.
29 سلسلۀ او را تا به ابد استوار خواهم ساخت،و تخت او را همچون روزهای آسمان.
30 اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند،و مطابق قوانین من سلوک ننمایند؛
31 اگر فرایض مرا زیر پا گذارند،و فرامین مرا نگاه ندارند،
32 آنگاه عِصیان ایشان را به چوبْ تنبیه خواهم کرد،و تقصیرشان را به تازیانه؛
33 ولی محبتم را از او دریغ نخواهم داشت،و در وفاداری خویش خیانت نخواهم ورزید.
34 عهد خود را بیحرمت نخواهم ساختو آنچه را از دهانم صادر شد، تغییر نخواهم داد.
35 یک بار برای همیشه به قدوسیت خود سوگند خوردم،و به داوود دروغ نخواهم گفت،
36 که سلسلۀ او تا به ابد پابرجا خواهد ماندو تخت او در حضور من همچو خورشید؛
37 همچون ماه جاودانه استوار خواهد بود،چون شاهدی امین در آسمان.» سِلاه
38 اما اکنون تو روی گردانیده، او را طرد کردهایو بهغایت بر مسیح خود غضبناک گشتهای!
39 عهد خود را با خدمتگزارت باطل کردهای،و تاج او را بر زمین افکنده، بیحرمت ساختهای.
40 همۀ حصارهایش را در هم شکستهایو استحکاماتش را یکسره ویران کردهای.
41 رهگذران جملگی او را چپاول میکنند،و مایۀ ریشخند همسایگان گردیده است.
42 دست راستِ خصمان وی را برافراشتهای،و همۀ دشمنانش را شادمان ساختهای.
43 دم شمشیرش را برگردانیدهایو او را در نبرد بر پا نداشتهای.
44 جلال او را منقطع ساختهایو تخت سلطنتش را به خاک نشاندهای.
45 روزهای جوانیاش را کوتاه کردهای،و او را به ردای خجالت پوشانیدهای. سِلاه
46 ای خداوند تا به کِی؟ آیا تا به ابد خود را پنهان خواهی کرد؟تا به کی آتش خشم تو افروخته خواهد بود؟
47 به یاد دار که ایام حیاتم چه کوتاه است!تو جملۀ بنی آدم را برای چه بطالتی آفریدهای!
48 کدام انسان است که زیست کند و مرگ را نبیند،کیست که جان خویش از دست هاویه خلاصی تواند داد؟ سِلاه
49 خداوندگارا، کجاست آن محبت نخستین تو،که به امانت خویش برای داوود سوگند خوردی؟
50 خداوندگارا، طعنههایی را که بر خدمتگزارت میزنند به یاد آر،که آنها را در سینۀ خود از قومهای بسیار متحمل میگردم،
51 که دشمنانت بدانها ریشخندم میکنند،و هر قدمی را که مسیح تو برمیدارد، به مسخره میگیرند.
52 خداوند تا به ابد متبارک باد!آمین و آمین!