6 به دست راست خویش نجات دِهو اجابتم فرما،تا محبوبانت خلاصی یابند.
7 خدا در قدوسیت خود سخن گفته است:«شِکیم را شادمانه قسمت میکنمو دشت سُکّوت را اندازه میگیرم.
8 جِلعاد از آن من است و مَنَسی از آن من؛اِفرایِم کلاهخود من است،یهودا عصای سلطنتم.
9 موآب ظرف دستشویی من است؛بر اَدوم پایپوش خود را میافکنم،و بر فلسطین بانگ پیروزی برمیآورم.»
10 کیست که مرا به شهر حصاردار درآوَرَد؟کیست که مرا به اَدوم رهنمون شود؟
11 مگر نه تو، خدایا، که طردمان کردهای،و دیگر با سپاهیان ما بیرون نمیآیی؟
12 در برابر دشمن، یاریمان فرما،زیرا یاری انسان عبث است.