1 خداوندا، داوود را به یاد آر،و همۀ مشقتهای وی را؛
2 که چگونه برای خداوند سوگند یاد کرد،و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت:
3 «به خیمه و خانۀ خویش در نخواهم آمد،و در بستر و تختخواب خویش نخواهم آرمید؛
4 خواب به چشمان خود نخواهم داد،و نه سنگینی به مژگانم،
5 تا آنگاه که مکانی برای خداوند بیابمو مسکنی برای قَدیرِ یعقوب!»
6 اینک، در اِفراتَه ذکر آن را شنیدیم،و در دشتهای یَعار آن را یافتیم.