2 تو از نشستن و برخاستنم آگاهی،و اندیشههایم را از دور میدانی.
3 تو راه رفتن و آرمیدنم را سنجیدهای،و با همۀ راههایم آشنایی.
4 حتی پیش از آنکه سخنی بر زبانم آیدتو، ای خداوند، به تمامی از آن آگاهی.
5 از پیش و از پس احاطهام کردهای،و دست خویش را بر من نهادهای.
6 چنین دانشی برایم بس شگفتانگیز است،و چنان والا که بدان نتوانم رسید.
7 از روح تو کجا بروم؟از حضور تو کجا بگریزم؟
8 اگر به آسمان فرا روم، تو آنجایی،و اگر در هاویه بستر بگسترم، تو آنجا نیز هستی!