39 تو کمر مرا برای جنگ به قوّت بستهای،و آنان را که به ضد من برخیزند زیر پاهایم میافکنی.
40 گردنهای دشمنانم را تسلیم من کردهایو نفرتکنندگانم را هلاک میسازم.
41 فریاد کمک برمیآورند اما فریادرسی نیست؛از خداوند یاری میخواهند، اما اجابتشان نمیکند.
42 آنان را چون غباری بر باد، میسایمو همچون گِلِ کوچهها بیرون میافکنم.
43 تو مرا از ستیز مردمان خلاصی میبخشی،و بر قومها سروَر میگردانی؛مردمی که نمیشناختم، خدمتم میکنند!
44 به محض شنیدن صدایم، از من فرمان میبرند؛بیگانگان در برابرم سر فرود میآورند.
45 بیگانگان روحیۀ خود را باختهاند،و لرزان از قلعههای خود بیرون میآیند.