7 هر که بر من مینگرد ریشخندم میکند؛دهان کج میکنند و سر جنبانیده، میگویند:
8 «بر خداوند توکل دارد!پس بگذار او خلاصیاش دهد!اگر به او رغبت دارد،رهاییاش بخشد!»
9 اما تو مرا از شکم مادر بیرون آوردی،و از شیرخوارگی اطمینانم بخشیدی!
10 از تولد بر تو افکنده شدم؛از شکم مادرم، خدای من تویی.
11 از من دور مباش،زیرا که تنگی نزدیک استو کسی نیست که یاری کند.
12 گاوان نرِ بسیار دور مرا گرفتهاند،گاوان تنومندِ باشان احاطهام کردهاند.
13 دهان خویش به فراخی بر من گشودهاند،چون شیران درّندۀ غرّان.