2 ای یهوه خدای من، نزد تو فریاد کمک برآوردمو مرا شفا بخشیدی.
3 خداوندا، تو جان مرا از هاویه برآوردی؛و مرا از میان آنان که به گودال فرو میروند، زنده ساختی.
4 ای سرسپردگان خداوند، او را بسرایید؛نام قدوس او را بستایید!
5 زیرا خشم او دمی بیش نمیپاید،اما لطفش همۀ عمر را در بر میگیرد؛شبی ممکن است سراسر به گریه بگذرد،ولی صبحگاهان شادمانی رخ مینماید.
6 و اما من، در آسودگی خود گفتم:«هرگز جنبش نخواهم خورد.»
7 خداوندا، آنگاه که لطف تو شامل حالم بود،کوهِ مرا در قوّت استوار گردانیدی؛اما چون روی از من نهان کردی،هراسان گشتم.
8 خداوندا، تو را میخوانم؛نزد تو، ای خداوندگار، فریاد التماس بلند میکنم: