1 خداوندا، در خشم خویش توبیخم مکنو در غضبت، تأدیبم مفرما.
2 زیرا که تیرهای تو در من نشسته،و دستت بر من فرود آمده است.
3 در تن من به سبب خشم تو، صحتی نیست؛و نه سلامتی در استخوانهایم، به سبب گناه.
4 تقصیراتم از سَرَم گذشته،همچون باری گران از طاقتم سنگینتر است.
5 زخمهایم به سبب حماقتمبه چرک نشسته و نفرت‌انگیز شده است.
6 به خود می‌پیچم و بسیار خم گشته‌ام؛همۀ روز ماتم‌کنان می‌گردم.