1 در تو ای خداوند پناه جُسته‌ام؛هرگز مگذار سرافکنده شوم!
2 به عدالت خویش مرا برهان و خلاصی‌ام ده.گوش خود را به من مایل گردان و نجاتم بخش!
3 مرا صخرۀ پناه باش،که پیوسته بدان روی آورم.تو به نجات من حکم فرموده‌ای،زیرا که صخره و قلعۀ من تویی.
4 ای خدای من، مرا از دست شریران خلاصی ده،و از چنگ مردمان ظالم و بی‌رحم برهان!
5 زیرا تو، ای خداوندگار، امید من هستی،و تو ای خداوند، اعتماد من، از روزگار جوانی.
6 از بدو تولد، تکیه‌گاهم تو بوده‌ای؛از شکم مادر، تو مرا به دنیا آوردی.ستایش من پیوسته معطوف به توست!