20 تا نالۀ اسیران را بشنودو محکومین به مرگ را آزاد سازد.»
21 تا نام خداوند را در صَهیون بر زبان رانندو ستایش او را در اورشلیم،
22 آن هنگام که ملتها گرد هم آیندو ممالک نیز، تا خداوند را بپرستند.
23 در میانۀ راه قوّتِ مرا خم کرده،و روزهای مرا کوتاه کرده است.
24 پس گفتم:«ای خدای من، مرا در نیمۀ عمرم برمگیر،ای که سالهای تو تا جمیع نسلهاست!
25 تو از قدیم بنیان زمین را نهادی،و آسمانها صنعت دستان توست!
26 آنها از میان می‌روند، اما تو بر جا می‌مانی!آنها همه چون جامهْ مندرس خواهند شد!مانند لباس جایگزینشان خواهی کرد،و از میان خواهند رفت!