3 خوشا به حال آنان که عدالت را به جا میآورندو در همه وقت، انصاف را نگاه میدارند.
4 خداوندا، چون بر قوم خود نظر لطف افکنی، مرا به یاد آور،و با نجات خود به یاریام بیا؛
5 تا سعادت برگزیدگان تو را ببینمو در شادی قوم تو شادمان گردمو همراه با میراث تو فخر نمایم.
6 ما و پدرانمان گناه کردهایم،عِصیان ورزیدهایم و شرارت نمودهایم.
7 پدران ما، هنگامی که در مصر بودندکارهای شگفتانگیز تو را درک نکردند؛آنان کثرت محبت تو را به یاد نیاوردند،بلکه در کنار دریا، نزد دریای سرخ، سر به شورش برداشتند.
8 اما او بهخاطر نام خود، ایشان را نجات بخشید،تا قوّت خود را بشناساند.
9 دریای سرخ را عتاب کرد، و خشکید؛و ایشان را از میان ژرفناها همچون بیابان رهبری فرمود.