1 خداوند را سپاس گویید،زیرا که او نیکو است و محبتش تا ابدالآباد است!
2 چنین گویند فدیهشدگان خداوند،که ایشان را از تنگی فدیه داده است،
3 و از سرزمینها گِردشان آورده است،از شرق و غرب، از شمال و جنوب.
4 برخی در بیابانهای بیآب و علف سرگردان شدند،و راه به شهری مسکون نیافتند؛
5 گرسنه و بسیار تشنه،جانشان در اندرونشان کاهیده شد.