36 گرسنگان را آنجا اِسکان می‌دهدو در آنجا شهری مسکون بنیان می‌نهند؛
37 مزارع را می‌کارند و تاکستانها غرس می‌کنند،و محصول پر بار به دست می‌آورند.
38 ایشان را برکت می‌دهد، و به‌غایت کثیر می‌گردندو نمی‌گذارد گله و رمۀ ایشان کم شود.
39 چون از شمار ایشان کم می‌شود و ذلیل می‌گردند،به سبب ظلم و بلا و اندوه،
40 او اهانت را بر حاکمان می‌ریزدو ایشان را در بیابانِ بیراهه آواره می‌سازد.
41 اما نیازمند را از مذلت ایشان برمی‌افرازد،و اهل خانه‌اش را همچون گله‌های گوسفند کثیر می‌گرداند.
42 صالحان این را می‌بینند و شادمان می‌شوند،و بی‌انصافی یکسره دهان خود را می‌بندد.