4 برخی در بیابانهای بیآب و علف سرگردان شدند،و راه به شهری مسکون نیافتند؛
5 گرسنه و بسیار تشنه،جانشان در اندرونشان کاهیده شد.
6 آنگاه در تنگی خویش نزد خداوند فریاد برآوردند،و ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.
7 آنان را از راهی راست هدایت کرد،تا به شهری مسکون درآمدند.
8 پس خداوند را به سبب محبتش سپاس گویند،به جهت کارهای شگفتانگیزش برای بنیآدم.
9 زیرا که جان آرزومند را سیر میگرداندو جان گرسنه را به چیزهای نیکو پر میسازد.
10 برخی در تاریکی و ظلمت غلیظ نشسته بودند،زندانیان ظلم و زنجیرهای آهنین؛