140 وعدۀ تو به‌غایت آزموده شده،و خادمت آن را دوست می‌دارد.
141 هرچند من ناچیز و حقیرم،اما احکام تو را از یاد نمی‌برم.
142 عدالت تو عدالتی است جاودانه،و شریعت تو حق است.
143 تنگی و فشار مرا درگرفته،اما فرمانهای تو لذت من است.
144 شهادات تو عدل است تا ابدالآباد؛مرا فهم ببخشا تا زنده بمانم!
145 به تمامی دل فریاد برمی‌آورم؛ خداوندا، مرا اجابت فرما،و من فرایض تو را نگاه خواهم داشت.
146 تو را می‌خوانم؛ نجاتم دِه!و من شهادات تو را نگاه خواهم داشت.