23 در حضورش بَری از هر عیب بودهامو خویشتن را از تقصیر خویش نگاه داشتهام.
24 خداوند فراخور پارساییام مرا پاداش داده است،فراخور پاکی دستهایم در نظر وی.
25 با وفادار، خود را وفادار مینمایی؛با بیعیب، خود را بیعیب مینمایی؛
26 با پاک، خود را پاک مینمایی،ولی با حیلهگر، به زیرکی رفتار میکنی.
27 زیرا تو قوم افتاده را نجات میبخشی،ولی چشمان متکبر را پست میگردانی.
28 تویی که چراغ مرا فروزان میداری؛یهوه، خدای من تاریکی مرا روشن میگرداند.
29 به یاری تو بر سپاهیان یورش میبرم؛و با خدایم از دیوارها برمیجهم.