1 ای خداوند، ای صخرۀ من، تو را میخوانمگوش خویش بر من مبند.مبادا اگر خاموش بمانی،همچون کسانی گردم که به گودال فرو میروند.
2 چون تو را به یاری میخوانم،و دستانم را به سوی قُدسالاقداس تو برمیافرازمفریاد التماسم را بشنو.
3 مرا با شریران محکوم مکن،با آنان که شرارت را پیشۀ خود ساختهاند؛که با همسایگانشان دَم از صلح و صفا میزنند،اما بدی در دل ایشان است.
4 آنان را بر حسب اعمالشان جزا ده،و بر طبق شرارتِ کَردههایشان؛آری، بر حسب عمل دستهاشان جزایشان دهو ایشان را به سزای اعمالشان برسان.