3 براستی که صخره و دژ من تویی،پس بهخاطر نام خود مرا هدایت و رهبری کن.
4 مرا از دامی که در راه من گستردهاند، به در آر،چراکه تو پناهگاه منی.
5 روح خود را به دست تو میسپارم؛تو مرا فدیه کردهای، ای یهوه خدای امین.
6 مرا با پیروان بتهای بیارزش کاری نیست؛من بر خداوند توکل دارم.
7 محبت تو مایۀ شادی و سرور من خواهد بود،زیرا که مصیبت مرا دیدهایو از تنگیهای جانم نیک آگاهی.
8 مرا به دست دشمن نسپردیبلکه پاهایم را در جای وسیع بر پا داشتی.
9 خداوندا، مرا فیض عطا فرما،زیرا که در تنگی هستم؛چشمانم از غصه کاهیده شده است،جان و تن من نیز.