23 اگر خداوند راه کسی را خوش بدارد،گامهایش را استوار می‌سازد؛
24 هرچند بیفتد، نقشِ بر زمین نخواهد شد،زیرا خداوند دستش را می‌گیرد.
25 من جوان بودم و اینک سالخورده‌ام،با این همه، هرگز پارسایی را ندیده‌ام که وانهاده شده باشدو نه فرزندانش را که گدای نان شوند.
26 همواره گشاده‌دست است و قرض‌دهنده،و فرزندانش مایۀ برکتند.
27 از بدی روی بگردان و نیکویی کن؛آنگاه تا به ابد سکونت خواهی یافت.
28 زیرا خداوند عدالت را دوست می‌داردو سرسپردگان خود را ترک نخواهد کرد.آنان تا به ابد محفوظ خواهند بود،اما نسل شریران منقطع خواهند شد.
29 پارسایان زمین را به میراث خواهند بردو تا به ابد در آن سکونت خواهند کرد.