1 خوشا به حال کسی که به فکر بینوایان باشد؛خداوند او را در روز بلا رهایی خواهد بخشید.
2 خداوند او را محافظت خواهد کردو زنده نگاه خواهد داشت؛او در زمین مبارک خواهد بودو او را به آرزوی دشمنانش تسلیم نخواهد کرد.
3 خداوند او را در بستر بیماری قوّت خواهد بخشیدو او را از بیماریاش شفای کامل خواهد داد.
4 و اما من گفتم: «خداوندا، مرا فیض عطا فرما؛جان مرا شفا ده، زیرا بر تو گناه ورزیدهام.»
5 دشمنانم بدخواهانه دربارۀ من میگویند:«کی میمیرد و نامش محو میشود؟»
6 چون به دیدارم میآیندسخن باطل میگویند، و در دل بدی را میپرورند؛و چون بیرون میروند، آن را بر زبان میآورند.