22 اما ما همۀ روز، بهخاطر تو به کام مرگ میرویم،و همچون گوسفندانِ کُشتاری شمرده میشویم.
23 خداوندگارا، بیدار شو! چرا خوابیدهای؟برخیز و ما را تا ابد طرد مکن!
24 چرا روی خود را پنهان میکنیو ستمدیدگی و مظلومیت ما را به یاد نمیآوری؟
25 زیرا جان ما به خاک خم شده،و شکم ما به زمین چسبیده.
26 برخیز و به یاری ما بیا؛بهخاطر محبت خود ما را فدیه ده.