6 پارسایان خواهند دید و خواهند ترسید؛بر او خواهند خندید و خواهند گفت:
7 «هان، این است کسی که خدا را قلعۀ خویش نساخت،بلکه بر ثروتِ کلانِ خود توکل کردو در ویرانگری خویش نیرومند شد!»
8 اما من همچون درخت زیتونی هستمکه در خانۀ خدا می‌شکفد؛من بر محبت خدا توکل دارم،تا ابدالآباد.
9 به سبب آنچه کرده‌ایتو را جاودانه سپاس خواهم گفت؛و در حضور سرسپردگانتانتظار نام تو را خواهم کشید،زیرا که نیکوست.