5 زیرا تو، ای خداوندگار، امید من هستی،و تو ای خداوند، اعتماد من، از روزگار جوانی.
6 از بدو تولد، تکیه‌گاهم تو بوده‌ای؛از شکم مادر، تو مرا به دنیا آوردی.ستایش من پیوسته معطوف به توست!
7 بسیاری را آیتی گشته‌ام،زیرا تو پناهگاه مستحکم منی.
8 دهان من از ستایش تو آکنده است،و از وصف کبریایی تو، تمامی روز.
9 به وقت پیری دورَم میفکن،و چون قوّتم زایل شود، ترکم مکن!
10 زیرا دشمنان بر ضد من سخن می‌گویند،و آنان که در کمین جان مَنَند با هم مشورت می‌کنند.
11 می‌گویند: «خدا ترکش کرده است؛پس تعقیبش کنید و گرفتارش سازید،زیرا رهاننده‌ای نیست!»