2 به یاد آر جماعت خویش را که از قدیم خریدی،و ایشان را فدیه دادی تا قبیلۀ میراث تو شوند؛به یاد آر کوه صَهیون را که در آن مسکن گزیدی!
3 قدمهای خویش را به جانب این ویرانههای همیشگی بردار؛زیرا دشمن هر چه را که در قُدس تو بود، ویران کرده است.
4 خصمانت در اندرون ملاقاتگاه تو برخروشیدند،و درفشهایشان را چونان نشانهها بر پا داشتند؛
5 همچون کسانی بودند که تبرهای خود رابر درختان جنگل برمیافرازند.
6 ایشان همۀ کندهکاریهای آن رابا تیشه و تبر خویش در هم شکستند.
7 قُدس تو را به آتش کشیده، با خاک یکسان کردند،و مسکن نام تو را بیحرمت ساختند.
8 در دل خویش گفتند: «آنان را به تمامی زیر سلطۀ خود خواهیم داشت!»پس همۀ ملاقاتگاههای خدا را در این سرزمین سوزاندند.