4 تو میدرخشیو پرشکوهتر از کوهستانهای آکنده از شکاری!
5 دلاوران تاراج شدند؛و خواب ایشان را در ربود!از جنگاوران، یکی هم نبودکه دست خویش حرکت تواند داد!
6 به عتاب تو، ای خدای یعقوباسب و ارابه از حرکت بازایستادند!
7 براستی که تو مَهیب هستی!آنگاه که خشم گیری،کیست که در حضورت تواند ایستاد؟
8 از آسمان داوری را اعلام کردی،و زمین ترسان شد و خاموشی گزید،
9 آنگاه که خدا به داوری برخاستتا ستمدیدگان زمین را جملگی نجات بخشد. سِلاه
10 بهیقین که خشم بشر به ستایش تو میانجامد،و باقیماندۀ خشم را بر کمر خود خواهی بست.