5 قومها را عتاب کرده و شریران را نابود کرده‌ای؛نام ایشان را محو کرده‌ای تا ابدالآباد.
6 دشمن در ویرانه‌های ابدی نیست گردیده است،شهرهایشان را از بیخ و بُن برکنده‌ای؛حتی یادِ آنها نیز از میان رفته است.
7 اما خداوند جاودانه جلوس فرموده؛او تخت خویش را برای داوری استوار داشته است.
8 او خود بر جهان به عدل حکم می‌راند؛و بر قومها به انصاف داوری می‌کند.
9 خداوند برای ستمدیدگان قلعۀ بلند است،قلعۀ بلند در زمانهای تنگی.
10 آنان که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکل می‌دارند،زیرا تو، خداوندا، هرگز جویندگان خود را وانگذاشته‌ای.
11 خداوند را که در صَهیون جلوس فرموده است، بسرایید؛کارهای او را در میان قومها بازگو کنید.