2 پیش از آنکه کوهها زاده شوند،یا تو زمین و جهان را به وجود آوری،از ازل تا به ابد تو خدایی.
3 انسان را به خاک بازمی‌گردانیو می‌گویی: «ای بنی آدم، بازگردید!»
4 زیرا هزار سال در نظر توهمچون روزی است که گذشتیا چون پاسی از شب.
5 ایشان را همچون سیلاب می‌روبی؛همچون خوابند،همچون علفی که بامدادان تازه می‌شود:
6 بامدادان می‌شکفد و می‌رویدو شامگاهان پژمرده و خشک می‌شود.
7 زیرا به خشم تو پایان می‌پذیریم،و به غضبت پریشان می‌گردیم.
8 تقصیرهایمان را فرا رویت نهاده‌ای،و گناهان پنهانمان را در پرتو حضورت.