2 دربارۀ خداوند میگویم: «اوست پناه من و دژ من،خدای من که بر او توکل دارم.»
3 بهیقین، اوست که تو را از دام صیاد خواهد رهانیدو از طاعون مرگبار.
4 او تو را با پرهای خویش خواهد پوشانید،و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت؛امانت وی، تو را سِپَرِ محافظ خواهد بود.
5 از خوف شب نخواهی ترسید،و نه از تیری که در روز میپرد؛
6 از طاعونی که در تاریکی راه میرود، بیم نخواهی داشتو نه از وبایی که در نیمروز هلاک میسازد.
7 گرچه هزار تن در کنار تو فرو افتند،و ده هزار بر جانب راست تو،اما به تو نزدیک هم نخواهد آمد.
8 تنها با چشمانت خواهی نگریستو سزای شریران را خواهی دید.