4 Утреден, откако беше убиен Годолиј, додека уште никој не знаеше што се случи,
5 дојдоа луѓе од Сихем, од Сило и од Самарија, осумдесетмина, со избричени бради, искинати облеки и со зарези по телото, носејќи во рацете приноси и темјан, за да ги принесат во Господовиот Дом.
6 Исмаило, синот Нетаниин, им излезе од Миспа во пресрет, додека тие, плачејќи одеа по својот пат. Кога ги стигна, им рече: „Дојдете кај Годолиј, синот Ахикамов!”
7 А кога стигнаа среде градот, Исмаило, синот Нетаниин, и неговите луѓе ги заклаа и ги фрлија во јама.
8 А меѓу нив имаше десет луѓе кои што му рекоа на Исмаило: „Не нè убивај, зашто имаме во полињата закопани одвишоци пченица, јачмен, масло и мед.” Тој тогаш се откажа и не ги уби со нивните браќа.
9 А водособиралиштето во кое Исмаило ги фрли сите тела на погубените луѓе, големото водособиралиште, беше тоа истото што царот Аса го имаше направено против Васа, израелскиот цар. И сега, Исмаило, синот Нетаниин, го наполна со убиени луѓе.
10 Тогаш Исмаило го одведе остатокот на народот од Миспа, заедно со царските ќерки, кои што Невузардан, заповедник на телохранителите, му ги довери на Годолиј, синот Ахикамов: во самите мугри тргна Исмаило, синот Нетаниин, и се запати да ја помине земјата на Амоновите синови.