24 Кога ја чувме веста, рацете ни се истоштија, страв нè опфати, болка како родилка.
25 Не излегувајте во полињата, не одете по патиштата, зашто непријателските мечеви се закануваат, ужас сè наоколу.
26 Ќерко на Мојот народ, препаши се со вреќиште, посипи се со пепел, тагувај како за единец со тажачка горчина. Зашто ќе дојде одненадеж врз нас запустувачот.
27 „Те поставив за испитувач на Мојотнарод, за да ги сознаеш и испиташ неговите патишта.
28 Сите тие се најлоши одметници, наоколу клеветат, тврди како бронза и железо, сите се расипани.
29 Дувалото изгоре за да го голтне огнот оловото, напразно леачот се труди да го растопи: згурата не се дава да биде излачена.
30 ‘Отфрлено сребро,’ така ги викаат, зашто Господ ги отфрли!