7 Тој беше убав со величината, и со широчината на своите гранки; жилите му стигаа до длабоките води!
8 Не му беа рамни ни кедровите во Божјата Градина, ни чемпресите не можеа да се споредат со неговите гранки, а јаворите не беа ни како неговите гранчиња! Ниедно стебло во Божјата Градина не му беше рамно по убавина.
9 Го украсив со мноштво гранки, и му завидуваа сите еденски дрва во Божјата Градина.’
10 Затоа Господ Бог зборува вака: ‘Бидејќи се воздигна на високо и нарасна врвот меѓу густите гранки, и од височината му се занесе срцето,
11 затоа го предадов во рацете на најмоќниот од сите народи за да направи со него според неговото беззаконие, и го отфрлив.
12 Туѓинците, најжестоки од народите, го пресекоа и ги оборија гранките, му паѓаа по горите и по сите долини, гранките му се скршија по сите котлини, сите народи се оддалечија од неговата ладовина, го оставија!
13 Сите небесни птици слетаа на неговото оборено стебло! Сите полски животни се настанија меѓу неговите гранки!