1 Сине мој, чуј ја мојата мудрост, наведни го своето уво кон мојата разумност,
2 за да ја запазиш расудливоста, и твоите усни да го задржат знаењето.
3 Зашто од усните на туѓа жена капе мед, и непцето и е помазно од масло,
4 но таа најпосле е горчлива како пелин, остра како меч со две острици.
5 Нејзините нозе слегуваат кон смртта, а чекорите и водат кон Подземјето.
6 Таа не оди по патот на животот, патеките и се колебливи и таа не знае на каде водат.
7 Затоа, сега послушај ме сине, и не отстапувај од зборовите на мојата уста.
8 Твојот пат нека е далеку од неа, и не се приближувај до вратата на нејзината куќа,
9 да не го дадеш цветот на својата младост и своите години на немилостивите;
10 да не се наситат туѓинци од твојот имот, и твојот труд да не отиде во туѓа куќа;
11 да не ридаш на крајот кога ќе бидат истрошени телото и снагата,
12 и да не речеш: „Ох како ја мразев поуката, и како моето срце го презираше укорот!
13 И не го слушав гласот на своите учители, ниту го приклонив увото кон оние што ме поучуваа.
14 И за малку не западнав во секакво зло, среде собирот и заедницата!”
15 Пиј вода од својот извор и онаа што извира од твојот кладенец.
16 Зар надвор да се разлеваат твоите извори и водните потоци да течат по улиците?
17 Нека бидат тие само твои, а не и на туѓинците кои се покрај тебе.
18 Нека е благословен твојот извор, и радувај се со жената на својата младост,
19 нека ти е како мила срна и љубезлива кошута; нека те напојуваат нејзините гради во секое време, и нејзината љубов те восхитува непрекратно!
20 Па зошто сине мој би се занесувал по туѓа жена и би ги прегрнувал градите на туѓинката?
21 Зашто пред Господовите очи се човековите патишта, и тој ги набљудува сите негови патеки.
22 Нечесниот ќе биде фатен од сопственото беззаконие и ќе го држат јажињата на неговите гревови.
23 Ќе умре зашто нема поука, ќе пропадне заради своето големо безумие.