11 да не ридаш на крајот кога ќе бидат истрошени телото и снагата,
12 и да не речеш: „Ох како ја мразев поуката, и како моето срце го презираше укорот!
13 И не го слушав гласот на своите учители, ниту го приклонив увото кон оние што ме поучуваа.
14 И за малку не западнав во секакво зло, среде собирот и заедницата!”
15 Пиј вода од својот извор и онаа што извира од твојот кладенец.
16 Зар надвор да се разлеваат твоите извори и водните потоци да течат по улиците?
17 Нека бидат тие само твои, а не и на туѓинците кои се покрај тебе.