6 Таа не оди по патот на животот, патеките и се колебливи и таа не знае на каде водат.
7 Затоа, сега послушај ме сине, и не отстапувај од зборовите на мојата уста.
8 Твојот пат нека е далеку од неа, и не се приближувај до вратата на нејзината куќа,
9 да не го дадеш цветот на својата младост и своите години на немилостивите;
10 да не се наситат туѓинци од твојот имот, и твојот труд да не отиде во туѓа куќа;
11 да не ридаш на крајот кога ќе бидат истрошени телото и снагата,
12 и да не речеш: „Ох како ја мразев поуката, и како моето срце го презираше укорот!