17 својата постела ја намирисав со смирна, алој и канела.
18 Ајде да се ситиме со нежности до утрото и да се насладуваме во љубовта.
19 Зашто мојот маж не е дома, отиде на далечен пат;
20 зеде со себе ќесе со сребро, а ќе се врати дома одвај при полната месечина.”
21 Така го заведе со своето наговарање, го одвлече со своите мазни усни.
22 И тој тргна лудо по неа, како што волот оди на кланица и како што еленот, заплеткан во мрежата, чека
23 додека стрелата не му го прониже црниот дроб, и како птицата што влетува во клопката, и не знаејќи дека тоа ќе ја чини животот.