27 Ganito rin ang kapalaran ng dalubhasang mag-uukitna patuloy ang trabaho sa gabi at araw.Nag-uukit siya at gumagawa ng mga pantatak,palaging ang iniisip ay makalikha ng bagong dibuho.Sa buong maghapon ay hinuhugisan niya itoat makatapos lamang, pati sa gabi ay nagtatrabaho.
28 Ganito rin ang panday na nakaupo sa harap ng palihan,at nag-iisip kung anong gagawin sa isang pirasong bakal.Balat niya'y halos maluto sa lagablab ng apoy,ngunit tuloy pa rin ng pagtatrabaho sa harap ng pugon.Halos siya'y mabingi na sa taginting ng martilyo,at ang mata'y walang alis sa bakal na minamaso,at sa hangad na matapos ang gawaing sinimulan,madilim na'y tuloy pa rin sa kanyang pagpapanday.
29 Ito rin ang nangyayari sa manggagawa ng palayok, na maghapong nakaupo sa harap ng gawaan;pinaaandar ng kanyang paa ang umiikot na gulong,at ang buong pag-iisip niya'y nasa kanyang ginagawa,kung gaano karami ang kanyang matatapos.
30 Nilulusak ng kanyang paa ang putik na tinubigan,at ito'y hinuhugisan ng kanyang mga kamay.Maingat niyang pinakikintab ang bawat hinugisan,at naglalamay sa pagbabantay ng apoy sa pugon.
31 Ang lahat ng mga ito ay mahuhusay ang kamay,bawat isa'y dalubhasa sa kanyang nalalaman.
32 Kung wala sila'y hindi mabubuhay ang isang lunsod,sapagkat walang maninirahan doon o manunuluyang manlalakbay.
33 Subalit hindi sila kinakailangan sa kapulungan ng bayan,at hindi rin sila pinahahawak ng matataas na katungkulan.Hindi sila inilalagay na hukom,sapagkat wala silang kaalaman tungkol sa batas.Hindi rin sila nakikilala sa kanilang karunungan o katalinuhan,at di sila marunong kumatha ng mga salawikain.