1 Pobl biau trefnu eu meddyliau,ond oddi wrth yr ARGLWYDD y daw ateb y tafod.
2 Y mae holl ffyrdd rhywun yn bur yn ei olwg ei hun,ond y mae'r ARGLWYDD yn pwyso'r cymhellion.
3 Cyflwyna dy weithredoedd i'r ARGLWYDD,a chyflawnir dy gynlluniau.
4 Gwnaeth yr ARGLWYDD bob peth i bwrpas,hyd yn oed y drygionus ar gyfer dydd adfyd.
5 Ffiaidd gan yr ARGLWYDD yw pob un balch;y mae'n sicr na chaiff osgoi cosb.
6 Trwy deyrngarwch a ffyddlondeb y maddeuir camwedd,a thrwy ofn yr ARGLWYDD y troir oddi wrth ddrwg.
7 Pan yw'r ARGLWYDD yn hoffi ffyrdd rhywun,gwna hyd yn oed i'w elynion fyw mewn heddwch ag ef.
8 Gwell ychydig gyda chyfiawndernag enillion mawr heb farn.
9 Y mae meddwl rhywun yn cynllunio'i ffordd,ond yr ARGLWYDD sy'n trefnu ei gamre.
10 Ceir dyfarniad oddi ar wefusau'r brenin;nid yw ei enau yn bradychu cyfiawnder.
11 Mater i'r ARGLWYDD yw mantol a chloriannau cyfiawn;a'i waith ef yw'r holl bwysau yn y god.
12 Ffiaidd gan frenhinoedd yw gwneud drwg,oherwydd trwy gyfiawnder y sicrheir gorsedd.
13 Hyfrydwch brenin yw genau cyfiawn,a hoffa'r sawl sy'n llefaru'n uniawn.
14 Y mae llid brenin yn gennad angau,ond fe'i dofir gan yr un doeth.
15 Yn llewyrch wyneb brenin y ceir bywyd,ac y mae ei ffafr fel cwmwl glaw yn y gwanwyn.
16 Gwell nag aur yw ennill doethineb,a gwell dewis deall nag arian.
17 Y mae priffordd yr uniawn yn troi oddi wrth ddrygioni,a chadw ei fywyd y mae'r un sy'n gwylio'i ffordd.
18 Daw balchder o flaen dinistr,ac ymffrost o flaen cwymp.
19 Gwell bod yn ddistadl gyda'r anghenusna rhannu ysbail gyda'r balch.
20 Y mae'r medrus yn ei fater yn llwyddo,a'r un sy'n ymddiried yn yr ARGLWYDD yn ddedwydd.
21 Y doeth o galon a ystyrir yn ddeallus,a geiriau deniadol sy'n ychwanegu dysg.
22 Y mae deall yn ffynnon bywyd i'w berchennog,ond ffolineb yn ddisgyblaeth i ffyliaid.
23 Y mae meddwl y doeth yn gwneud ei eiriau'n ddeallus,ac yn ychwanegu dysg at ei ymadroddion.
24 Y mae geiriau teg fel diliau mêl,yn felys i'r blas ac yn iechyd i'r corff.
25 Y mae ffordd sy'n ymddangos yn union,ond sy'n arwain i farwolaeth.
26 Angen llafurwr sy'n gwneud iddo lafurio,a'i enau sy'n ei annog ymlaen.
27 Y mae dihiryn yn cynllunio drwg;y mae fel tân poeth ar ei wefusau.
28 Y mae rhywun croes yn creu cynnen,a'r straegar yn gwahanu cyfeillion.
29 Y mae rhywun traws yn denu ei gyfaill,ac yn ei arwain ar ffordd wael.
30 Y mae'r un sy'n wincio llygad yn cynllunio trawster,a'r sawl sy'n crychu ei wefusau yn gwneud drygioni.
31 Y mae gwallt sy'n britho yn goron anrhydedd;fe'i ceir wrth rodio'n gyfiawn.
32 Gwell bod yn amyneddgar nag yn rhyfelwr,a rheoli tymer na chipio dinas.
33 Er bwrw'r coelbren i'r arffed,oddi wrth yr ARGLWYDD y daw pob dyfarniad.