7 Y mae'r cyfiawn yn rhodio'n gywir;gwyn eu byd ei blant ar ei ôl!
8 Y mae brenin sy'n eistedd ar orsedd barnyn gallu nithio pob drwg â'i lygaid.
9 Pwy a all ddweud, “Yr wyf wedi puro fy meddwl;yr wyf yn lân o'm pechod”?
10 Pan geir amrywiaeth mewn pwysau neu fesurau,y mae'r naill a'r llall yn ffiaidd gan yr ARGLWYDD.
11 Trwy ei weithredoedd y dengys yr ifanca yw ei waith yn bur ac yn uniawn.
12 Y glust sy'n clywed a'r llygad sy'n gweld,yr ARGLWYDD a'u gwnaeth ill dau.
13 Paid â bod yn hoff o gysgu, rhag iti fynd yn dlawd;cadw dy lygad yn agored, a chei ddigon o fwyd.