13 Óir dúirt sé:“Le neart mo láimhe a rinne mé é,agus le mo ghaois, mar is mé atá críonna:chuir mé críocha náisiún ar ceal,agus rinne mé slad ar a stór.Chaith mé a lucht cónaithe ar a mbéal faoi sa láib
14 D'aimsigh mo lámh, mar i nead a bheadh sé,saibhreas na gciníocha.Mar a thógfá uibheacha a tréigeadh,bhailigh mé chugam an talamh ar fad,agus níor greadadh sciathán,níor osclaíodh gob, níor chualathas gíog.”
15 An ceadmhach don tua bheith ag déanamh gaisce i gcoinne fear a oibrithe?Nó don toireasc mórtas a dhéanamh in éadan fear a láimhsithe?Ionann is dá mbeadh an tslat ag bogadh an té a ardaíonn í,agus an bata ag cur anam sa té nach adhmad é.
16 Is é sin an fáth a gcuirfidh Tiarna na Sluameath ar a chuid gaiscíoch;faoina rachmas thíos beidh dóiteán ag dómar a dhónn tine.
17 De sholas Iosrael déanfar tine,agus bladhaire dá Neach Naofa,ag loisceadh agus ag alpadh a dhriseachaagus a sceacha in aon lá amháin;
18 maise na foraoise agus na ngairdíní,ciorróidh sé idir chorp agus anam,beidh sí cosúil leis an othar atá ag meath.
19 Fuílleach chrainn na foraoise b'fhurasta a gcuntas,scríobhfadh páiste síos iad.